Λίγες σκέψεις με αφορμή το θέμα της φετινής Παγκόσμιας ημέρας βουνών στις 11 Δεκεμβρίου 2021, που θα είναι ο βιώσιμος ορεινός τουρισμός:
Σύμφωνα με τους ''εραστές των Αγράφων'', «ο κάθε τόπος σμιλεύεται από τους ανθρώπους που τον ζουν, που τον δουλεύουν, που αποτυπώνουν επάνω του την ιστορία τους για να τη συναντήσουν οι επόμενες γενιές. Ο κάθε τόπος είναι μία έκπληξη ή μία καλπάζουσα φαντασία που μπορεί να βρεθούμε κάποια στιγμή μπροστά της, μπορεί και όχι. Ο κάθε τόπος προστατεύεται από τα βιώματα, τις διηγήσεις, τις αναμνήσεις των ανθρώπων, τον ιδρώτα της επιβίωσης με αυτόν». Συμφωνούμε απόλυτα. Ο βιώσιμος τουρισμός των ορεινών όγκων, κάτω από αυστηρές προϋποθέσεις οργάνωσης, σωστό και επιστημονικά αποδεκτό σχεδιασμό χωρίς άναρχη εμπορευματοποίηση και ανθρώπινες παρεμβάσεις που σκοπό έχουν μόνο το κέρδος στα βουνά, μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία πρόσθετων και εναλλακτικών επιλογών διαβίωσης και στην προώθηση της ανακούφισης της φτώχειας, της κοινωνικής ένταξης, καθώς και της διατήρησης του τοπίου και της βιοποικιλότητας.
Είναι ένας τρόπος για τη διατήρηση και συνέχιση της φυσικής, πολιτιστικής και πνευματικής κληρονομιάς, για την προώθηση τοπικών κατασκευών και προϊόντων - πολλές φορές υψηλής αξίας.
H συνύπαρξη, η σχέση και η αλληλεπίδραση των δασών με τον άνθρωπο είναι ιδανική για τη σωματική και ψυχική μας ευημερία. Το να περνάμε αρκετό χρόνο ανάμεσα και γύρω από τα δέντρα αναπνέοντας καθαρό αέρα, βοηθά, σύμφωνα με τους ειδικούς, στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού μας συστήματος, μειώνει την αρτηριακή πίεση και προάγει τη χαλάρωση. Από τον καθαρότερο αέρα έως τη φυσική δροσιά και το γάργαρο νερό που πίνουμε, τα δάση προσφέρουν μόνο θετικά στοιχεία για την υγεία μας με τρόπους που ενώ δεν τους βλέπουμε άμεσα, εντούτοις υπάρχουν και λειτουργούν.
Κάθε χρόνο, ο πλανήτης μας χάνει 100 εκατομμύρια στρέμματα δασών. Ωστόσο, μπορούμε να αλλάξουμε αυτήν την αρνητική τάση μέσω της βιώσιμης διαχείρισης των δασών και της αποκατάστασης του οικοσυστήματος.
Η κλιματική αλλαγή, οι μη βιώσιμες γεωργικές πρακτικές, η εμπορική υπερεκμετάλευση, η λαθροϋλοτομία και η λαθροθηρία έχουν πολύ μεγάλο αντίκτυπο στη βιοποικιλότητα των βουνών. Επιπλέον, η χρήση γης και η αλλαγή της γης και οι φυσικές καταστροφές, επιταχύνουν την απώλεια βιοποικιλότητας και συμβάλλουν στη δημιουργία ενός εύθραυστου περιβάλλοντος για τους ορεινούς πληθυσμούς. Η υποβάθμιση του οικοσυστήματος, η απώλεια βιοτικών πόρων και η μετανάστευση-εγκατάλειψη των ορεινών περιοχών, μπορεί να οδηγήσει στην εγκατάλειψη πολιτιστικών πρακτικών και αρχαίων παραδόσεων που έχουν διατηρήσει τη βιοποικιλότητα για γενιές.
Η βιώσιμη διαχείριση της ορεινής βιοποικιλότητας αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο ως παγκόσμια προτεραιότητα.
©DimitriosZampras, Μάϊος 2021 , Επιτρέπεται η κοινοποίηση και η δημοσίευση με αναφορά δημιουργού-( CC - Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα).
Πηγές: https://www.un.org/, travelseefeel, http://uniforest.auth.gr/, Kaloghroi.gr, thessaliaeconomy.gr/, Kakidai / Wikimedia Commons
