Ο ΝΟΕΜΒΡΗΣ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ

έφυγες νωρίς,

αφήνεις μισάνοιχτο 

το κορμί ξανά...

λίγα τα χάδια,

τα ξόδεψες νωρίς
σε λάθος κορμιά…

δήθεν ξέχασες,

εκεί στην ξένη γύμνια

πάντα θυμάσαι…

δωρίζεις πάθος
συχνά δεν έχει μέσα
ίχνος έρωτα...

δωρίζεις λέξεις,
συχνά δεν έχουν μέσα
ούτε σύνταξη…

τσιγκουνεύεσαι,
αλλού κερνάς ηδονές
πάντα με δόσεις…

γενναία νύχτα,
τη γιόμισες αλήθεια
χωρίς έρωτα…

ξύπνησες νωρίς,
το σεντόνι ρούφηξε
τι δεν κάναμε…

γύρω Νοέμβρης,
Πολυτεχνεία βλέπεις
αλλά δεν μπαίνεις…

©dimitrioszampras